[غازي الفكر]

مدرى اكتب خاطره والا قصيده
مدرى اجهل كل معنى واستعيده
مدرى ابدا فى نهايات البدايه
ولا أرجع فى بدايه للنهايه
مدرى اعرف زول نفسى
او خيالى والجروح الىبنفسى
مدرى حزنى سافر بشريان صدرى
وامتطا صهوه جروحى
وانتهى فينى وريده
مدرى اكتب سالفه صمته واعيده
مدرى امسح ولا انثر ولا ارجع بعد مسحه واستعيده
صارت الدنيا ظلام وساعه اللحظه الاخيره والوادع
هاك منديلى عيونى
جفت دموعى وصارت خاليه بالدمع عينى
يعنى منديلى مجرد سالفه ذكرى حزينه
راح منديلى لانى خاليه بالدمع عينى
صارت دموعى مطار
والمسافر دمع عينى
والمسافات الطويله للرحيل بدون عوده
قبل ترحل هاك منديلى عشانك
احفظه باخر زوايا فى مكانك
وسط عينك لافى قلبك
احفظه ذكرى مشاعر كانت دموعه وصالك
واستحله فى ظميرك لانك الى فيه خان
بس فى لحظه اخيره
صارت دموعه فراقك
والمشاعر فيه ماتت
والاحسايس استباحت فيه ذنبك
كل جرحك
دنيتك
ضحكه سنينك
غدرك القاسى وسيفك
طعنتك
رمحك
وسهمك
كل عرقن فينى ميت
كل انفاسى ماسى
كل ضحكاتى
جنونى كل ما فينى تغير
صار القصه حكايه
وصارت الضحكه نهايه
وصارت اللحظه الاخيره والوادع
هذا ظامى صار يكتب فى حروفه
والقصيده لحظه الساعه الاخيره
ذكرياته والطموح
ريشته فى كف ايده
شعره الى فى ضميره اهتواك
صار يكتب فى الخواطر والكلام فكره الى فيه ظالم
والمشاعر فى ظلام والمعانى صار يكتبهاخواطر
مدرى كيف جيت اليوم فى قسم الخواطر
لانى شاعر فى خيالات القصيد
والوزن بحره طويل والصور فينى كثير
بس مدرى صرت اكتب
للهواجيس المريره والشعر فينى مصيره
والكلام اصبح اسيره
والفكر شارد بصيره
مدرى اسمى ظامى الشوق وخياله
او انا شاعر زمانه
او انا راحل مكانه للبعيد
هاك منديلى عيونى جفت الدمع السقيم
والدموع الذل فى عين الكريم
والجروح كبار تبقى فى الصميم
هاك منديلى وحطه فى عيونك
لا فى قلبك
اسف اقصد فى ظميرك للجروح
بكره يمكن دمع عينك
يمسحه منديل ظامى
فى خدودك والدموع
والوداع ,الشعر صادق
والوعداكبر مخاطر
والرجوع اكبر مصيبه للوعود
الرحيل اقرب حلوله
والمطار اقرب مشوايره وصول
ودى اكتب لين بكره
بس وقتى صار ضيق
والشتاء بارد وطيب بس عيبه
برده الى فيه قاسى
زى ما صمت المشاعر
صاربارد فى عروقه
اسف اقصد جوف نفسه
كلمه اعصابه وروحه كلها كتله جليد
هاك منديلى
حلالك
واحفظه باخر زمانك
تدرى منديلى عشانك
بكره يمكن تمسح بمنديل ظامى دمعتك فوق الخدود

ضامي الشوق